۰۲
ارديبهشت
۹۴
دلم پرشده از همه جا...از همه کس...خالی نمیشود که ...آرام نمیشودکه...بغضی انگار...به جای گلو...قلبم راسدکرده...!نه غریبه...ازتو دلگیر نیستم ...از دلم دلگیرم...دلگیر...!تازگی ها با حرف که هیچ ...یک نگاه هم کافیست ...برای شکستنش...هیچ کس نمی داند...توهم نمی دانی...پشت این چهره ی آرام در دلم چه می گذرد...نمی دانی...از این آرامش ظاهر و این دل نا آرام...چه قدر خسته ام...!بگذار همه فکر کنند مغرورم ...
بگذار فکر کنند...فکرشان چه اهمیتی دارد...؟!چه می دانند آنها ...از سنگینی قلبم...از حرف های نگفته درونم...
دلگیرم خدا
