سوره 100: العادیات

به نام خداوند رحمتگر مهربان		بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
سوگند به مادیانهائى که با همهمه تازانند و با سم[هاى] خود از سنگ آتش مى‏جهانند (1)		وَالْعَادِیَاتِ ضَبْحًا ﴿1﴾
و برق [از سنگ] همى جهانند (2)		فَالْمُورِیَاتِ قَدْحًا ﴿2﴾
و صبحگاهان هجوم آرند (3)		فَالْمُغِیرَاتِ صُبْحًا ﴿3﴾
و با آن [یورش] گردى برانگیزند (4)		فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿4﴾
و بدان [هجوم] در دل گروهى درآیند (5)		فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿5﴾
که انسان نسبت به پروردگارش سخت ناسپاس است (6)		إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ ﴿6﴾
و او خود بر این [امر] نیک گواه است (7)		وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِکَ لَشَهِیدٌ ﴿7﴾
و راستى او سخت‏شیفته مال است (8)		وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ ﴿8﴾
مگر نمى‏داند که چون آنچه در گورهاست بیرون ریخته گردد (9)		أَفَلَا یَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِی الْقُبُورِ ﴿9﴾
و آنچه در سینه‏هاست فاش شود (10)		وَحُصِّلَ مَا فِی الصُّدُورِ ﴿10﴾
در چنان روزى پروردگارشان به [حال] ایشان نیک آگاه است (11)		إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ یَوْمَئِذٍ لَّخَبِیرٌ ﴿11﴾