سوره 78: النبأ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ |
|
درباره چه چیز از یکدیگر مىپرسند (1)
|
عَمَّ یَتَسَاءلُونَ ﴿1﴾ |
|
از آن خبر بزرگ (2)
|
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ ﴿2﴾ |
|
که در باره آن با هم اختلاف دارند (3)
|
الَّذِی هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ ﴿3﴾ |
|
نه چنان است به زودى خواهند دانست (4)
|
کَلَّا سَیَعْلَمُونَ ﴿4﴾ |
|
باز هم نه چنان است بزودى خواهند دانست (5)
|
ثُمَّ کَلَّا سَیَعْلَمُونَ ﴿5﴾ |
|
آیا زمین را گهوارهاى نگردانیدیم (6)
|
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا ﴿6﴾ |
|
و کوهها را [چون] میخهایى [نگذاشتیم] (7)
|
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا ﴿7﴾ |
|
و شما را جفت آفریدیم (8)
|
وَخَلَقْنَاکُمْ أَزْوَاجًا ﴿8﴾ |
|
و خواب شما را [مایه] آسایش گردانیدیم (9)
|
وَجَعَلْنَا نَوْمَکُمْ سُبَاتًا ﴿9﴾ |
|
و شب را [براى شما] پوششى قرار دادیم (10)
|
وَجَعَلْنَا اللَّیْلَ لِبَاسًا ﴿10﴾ |
|
و روز را [براى] معاش [شما] نهادیم (11) |
|
وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا ﴿11﴾ |
و بر فراز شما هفت [آسمان] استوار بنا کردیم (12)
|
وَبَنَیْنَا فَوْقَکُمْ سَبْعًا شِدَادًا ﴿12﴾ |
|
و چراغى فروزان گذاردیم (13)
|
وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا ﴿13﴾ |
|
و از ابرهاى متراکم آبى ریزان فرود آوردیم (14)
|
وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاء ثَجَّاجًا ﴿14﴾ |
|
تا بدان دانه و گیاه برویانیم (15)
|
لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا ﴿15﴾ |
|
و باغهاى در هم پیچیده و انبوه (16)
|
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا ﴿16﴾ |
|
قطعا وعدگاه [ما با شما] روز داورى است (17)
|
إِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ کَانَ مِیقَاتًا ﴿17﴾ |
|
روزى که در صور دمیده شود و گروه گروه بیایید (18)
|
یَوْمَ یُنفَخُ فِی الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا ﴿18﴾ |
|
و آسمان گشوده و درهایى [پدید] شود (19)
|
وَفُتِحَتِ السَّمَاء فَکَانَتْ أَبْوَابًا ﴿19﴾ |
|
و کوهها را روان کنند و [چون] سرابى گردند (20)
|
وَسُیِّرَتِ الْجِبَالُ فَکَانَتْ سَرَابًا ﴿20﴾ |
|
[آرى] جهنم [از دیر باز] کمینگاهى بوده (21)
|
إِنَّ جَهَنَّمَ کَانَتْ مِرْصَادًا ﴿21﴾ |
|
[که] براى سرکشان بازگشتگاهى است (22)
|
لِلْطَّاغِینَ مَآبًا ﴿22﴾ |
|
روزگارى دراز در آن درنگ کنند (23)
|
لَابِثِینَ فِیهَا أَحْقَابًا ﴿23﴾ |
|
در آنجا نه خنکى چشند و نه شربتى (24)
|
لَّا یَذُوقُونَ فِیهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا ﴿24﴾ |
|
جز آب جوشان و چرکابهاى (25)
|
إِلَّا حَمِیمًا وَغَسَّاقًا ﴿25﴾ |
|
کیفرى مناسب [با جرم آنها] (26)
|
جَزَاء وِفَاقًا ﴿26﴾ |
|
آنان بودند که به [روز] حساب امید نداشتند (27)
|
إِنَّهُمْ کَانُوا لَا یَرْجُونَ حِسَابًا ﴿27﴾ |
|
و آیات ما را سخت تکذیب مىکردند (28)
|
وَکَذَّبُوا بِآیَاتِنَا کِذَّابًا ﴿28﴾ |
|
و حال آنکه هر چیزى را برشمرده [به صورت] کتابى در آوردهایم (29)
|
وَکُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنَاهُ کِتَابًا ﴿29﴾ |
|
پس بچشید که جز عذاب هرگز [چیزى] بر شما نمىافزاییم (30)
|
فَذُوقُوا فَلَن نَّزِیدَکُمْ إِلَّا عَذَابًا ﴿30﴾ |
|
مسلما پرهیزگاران را رستگارى است (31)
|
إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ مَفَازًا ﴿31﴾ |
|
باغچهها و تاکستانها (32)
|
حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا ﴿32﴾ |
|
و دخترانى همسال با سینههاى برجسته (33)
|
وَکَوَاعِبَ أَتْرَابًا ﴿33﴾ |
|
و پیالههاى لبالب (34)
|
وَکَأْسًا دِهَاقًا ﴿34﴾ |
|
در آنجا نه بیهودهاى شنوند و نه [یکدیگر را] تکذیب [کنند] (35)
|
لَّا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلَا کِذَّابًا ﴿35﴾ |
|
[این است] پاداشى از پروردگار تو عطایى از روى حساب (36)
|
جَزَاء مِّن رَّبِّکَ عَطَاء حِسَابًا ﴿36﴾ |
|
پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است بخشایشگرى که کس را یاراى خطاب با او نیست (37)
|
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا الرحْمَنِ لَا یَمْلِکُونَ مِنْهُ خِطَابًا ﴿37﴾ |
|
روزى که روح و فرشتگان به صف مىایستند و [مردم] سخن نگویند مگر کسى که [خداى] رحمان به او رخصت دهد و سخن راست گوید (38)
|
یَوْمَ یَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِکَةُ صَفًّا لَّا یَتَکَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا ﴿38﴾ |
|
آن [روز] روز حق است پس هر که خواهد راه بازگشتى به سوى پروردگار خود بجوید (39)
|
ذَلِکَ الْیَوْمُ الْحَقُّ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا ﴿39﴾ |
|
ما شما را از عذابى نزدیک هشدار دادیم روزى که آدمى آنچه را با دستخویش پیش فرستاده است بنگرد و کافر گوید کاش من خاک بودم (40) |
إِنَّا أَنذَرْنَاکُمْ عَذَابًا قَرِیبًا یَوْمَ یَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ یَدَاهُ وَیَقُولُ الْکَافِرُ یَا لَیْتَنِی کُنتُ تُرَابًا ﴿40﴾ |
- ۹۱/۰۵/۲۱