سوره 88: الغاشیة

به نام خداوند رحمتگر مهربان		بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
آیا خبر غاشیه به تو رسیده است (1)		هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ ﴿1﴾
در آن روز چهره‏هایى زبونند (2)		وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ﴿2﴾
که تلاش کرده رنج [بیهوده] برده‏اند (3)		عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ ﴿3﴾
[ناچار] در آتشى سوزان درآیند (4)		تَصْلَى نَارًا حَامِیَةً ﴿4﴾
از چشمه‏اى داغ نوشانیده شوند (5)		تُسْقَى مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ ﴿5﴾
خوراکى جز خار خشک ندارند (6)		لَّیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِیعٍ ﴿6﴾
[که] نه فربه کند و نه گرسنگى را باز دارد (7)		لَا یُسْمِنُ وَلَا یُغْنِی مِن جُوعٍ ﴿7﴾
در آن روز چهره‏هایى شادابند (8)		وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ ﴿8﴾
از کوشش خود خشنودند (9)		لِسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ ﴿9﴾
در بهشت برین‏اند (10)		فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ﴿10﴾
سخن بیهوده‏اى در آنجا نشنوند (11)		لَّا تَسْمَعُ فِیهَا لَاغِیَةً ﴿11﴾
در آن چشمه‏اى روان باشد (12)		فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ ﴿12﴾
تختهایى بلند در آنجاست (13)		فِیهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ ﴿13﴾
و قدحهایى نهاده شده (14)		وَأَکْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ ﴿14﴾
و بالشهایى پهلوى هم [چیده] (15)		وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ﴿15﴾
و فرشهایى [زربفت] گسترده (16)		وَزَرَابِیُّ مَبْثُوثَةٌ ﴿16﴾
آیا به شتر نمى‏نگرند که چگونه آفریده شده (17)		أَفَلَا یَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ ﴿17﴾
و به آسمان که چگونه برافراشته شده (18)		وَإِلَى السَّمَاء کَیْفَ رُفِعَتْ ﴿18﴾
و به کوه‏ها که چگونه برپا داشته شده (19)		وَإِلَى الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ ﴿19﴾
و به زمین که چگونه گسترده شده است (20)		وَإِلَى الْأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ ﴿20﴾
پس تذکر ده که تو تنها تذکردهنده‏اى (21)		فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَکِّرٌ ﴿21﴾
بر آنان تسلطى ندارى (22)		لَّسْتَ عَلَیْهِم بِمُصَیْطِرٍ ﴿22﴾
مگر کسى که روى بگرداند و کفر ورزد (23)		إِلَّا مَن تَوَلَّى وَکَفَرَ ﴿23﴾
که خدا او را به آن عذاب بزرگتر عذاب کند (24)		فَیُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَکْبَرَ ﴿24﴾
در حقیقت بازگشت آنان به سوى ماست (25)		إِنَّ إِلَیْنَا إِیَابَهُمْ ﴿25﴾
آنگاه حساب [خواستن از] آنان به عهده ماست (26)		ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُمْ ﴿26﴾